به دنبال پیگیری‌های گروهی از نیکوکاران در واکنش به ادعاهای مندرج در وبسایت فردی با عنوان دکتر خرسند در مورد درمان سرطان از طریق غذا درمانی و خام خواری و همچنین اثر بخش نبودن درمان‌های بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک و از آنجا که مؤسسه خیریه "محک" طی 22 سال فعالیت خود در جهت حمایت از کودکان مبتلا به سرطان، همواره با تکیه بر نیت خیر نیکوکاران و مشارکت‌های مردمی اداره شده است. با توجه به اصول حاکم بر این سازمان، که با ایجاد راه‌های ارتباطی مختلف خود را موظف به پاسخگویی شفاف در قبال مخاطبانش می‌داند. به پاسخ در خصوص ادعاها مندرج در این سایت می‌پردازد.

 

بیمار ملیکا متولد 1386 بوده که در تاریخ 3/3/1391 برای اولین بار به بیمارستان محک مراجعه کرده و پس از تشخیص سرطان خون از نوع AML فرآیند درمان برای وی بدون هیچ تأخیری آغاز شده و اولین جلسه شیمی درمانی در تاریخ 6/3/1391 برای او انجام می‌شود و در تاریخ 30/4/1391 بعد از تکمیل اولین دوره شیمی درمانی با حال عمومی مناسب مرخص می‌شود و زمان بعدی مراجعه برای تکمیل فرآیند درمان دو هفته بعد تعیین می‌گردد. در این مدت خانواده بیمار توسط یکی از آشنایان خود  با آقای خرسند که ادعا دارد توسط غذا درمانی و آنچه ایشان «سیستم دنسروخ بدن می‌نامد» امکان شفای انواع بیماری‌ها از جمله سرطان، از کار افتادگی کلیه،  وجود دارد آشنا می‌شوند. 

 

بر اساس مطالب وب سایت آقای خرسند وی عقیده دارد: «علم دارویی و شـیمیایی کنونی، تـیری در تاریـکی رها می‌کـند و بدن انسان فعالیت مضره ندارد که با داروهای سمی به جنگ آن برویم! همه ساله صدها هزار نفر در اثر همین اشتباه و جهل کشته می‌شوند. وقتی در تن شما سم غذایی یا دارویی تلمبار می‌شود، «سیستم خوددرمانی دنسروخ بدن» (کشف نوین)‌ برای پاکسازی تن شما فعالتر می‌شود و شما تب می‌کنید یا در جایی از بدن خود دردی حس می‌کنید، با این روند خوب بدن، مبارزه نکنید و وضع خود را وخیم‌تر نسازید.  همه بیماری‌ها از طریق کنترل غذایی ویژه قابل درمان هستند. لوئی پاستور کاشف میکروب، روبرت کخ و سایرین پایه‌گزاران داروهای سمی و شیمیائی (فعلا شده کارخانه جات عظیم پولسازی) دید بشر را به انحراف کشانده اند. فلسفه ما می‌گوید که «میکروب و عملکرد مضر آن» یک نتیجه‌گیری غلط است که از زمان «لوئی پاستور» تا کنون بی خودی ذهن بشر را به آن مشغول ساخته است، اینها مشکل اصلی نیستند همه اینها خود معلولند.»

 

بر همین اساس وی برای این بیمار توقف فرآیند درمان و تمامی داروها را پیشنهاد می‌کند و غذا درمانی و خام خواری را جایگزین آن می‌نماید. در این زمان بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک و بخش خدمات حمایتی این موسسه با تأخیر حضور ملیکا برای درمان، پیگیر وضعیت او می‌شوند و پس از آگاهی از تصمیم والدین، پزشکان فوق تخصص این بیمارستان و تیم حمایتی با تلاش و گفتگوهای مکرر با والدین و همچنین با آقای خرسند عواقب قطع درمان و اهمیت ثانیه‌ها در درمان بیماری سرطان را یادآور می‌شوند و ذکر می‌کنند که درمان سرطان خون از نوع AML درمانی پیوسته است و بعد از مرحله اول درمانی که حدود یک ماه به طول می‌انجامد یک استراحت 2 تا 3 هفته ای به بیمار داده می شود و این پروتکل درمانی ادامه خواهد یافت تا به مرحله نگهدارنده برسد و مرحله نگهدارنده که درمان ماهیانه است به مدت دو سال ادامه خواهد یافت تا جلوی عود بیماری گرفته شود. 

 

علی رغم تمام تلاش‌های انجام شده ملیکا بعد از گذراندن مرحله اول درمان مراجعه نکرد و به مدت یک سال بیماری در مرحله خاموش قرار داشت. نهایتاً در خرداد ماه 1392 بیمار با وضعیت جسمی نامساعد با آمبولانس به بخش آی سی یو بیمارستان محک منتقل می‌شود و حدود یک ماه تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرد. پس از این دوره بیمار با بهبود نسبی حال عمومی مرخص شده و بعد از چند روز با تب و عفونت تنفسی مراجعه کرده و متاسفانه 3 روز بعد  در تاریخ 5/4/1392 فوت می‌کند. در طول مدت حضور ملیکا در بیمارستان محک بیش از 37 جلسه مشاوره روانشناسی برای والدین برگزار شده است. 

 

با مطالعه مطالبی که پیرامون سیستم مورد نظر آقای خرسند در این گزارش ذکر شد و همچنین با مراجعه به وبسایت ایشان می‌توان متوجه شد که مطالب عنوان شده فاقد بار علمی و چارچوب نظری در حوزه تخصصی پزشکی است.